اندومتریت یا عفونت رحم التهاب پوشش داخلی رحم است. می تواند منجر به درد شکم و خونریزی شود، درست است که بهترین قرص برای عفونت رحم نیز درمان کامل ایجاد نمی کند اما با اطلاعات مفید که در ادامه می توانید مطالعه کنید،بسیاری از علائم آن را کاهش داده و کنترل کنید. اما اندومتریت همیشه علائمی ایجاد نمی کند و برخی از افراد ممکن است از داشتن آن بی اطلاع باشند. اگر علائم ظاهر شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:
- درد لگن یا شکم
- خونریزی واژینال یا ترشحات غیرمعمول واژن
- تب یا لرز
- احساس ناخوشی یا خستگی شدید
- یبوست یا درد هنگام رفتن به دستشویی
- آندومتریت همچنین با ناباروری و از دست دادن بارداری همراه است.
این بیماری که با وارد شدن عفونت و باکتری به رحم شیوع پیدا می کند اگر در همان بدو شروع درمان شود مشکلی ایجاد نمی کند، اما اگر این عفونت قدیمی شود می تواند وارد خون شده و مشکلات حادی ایجاد کند و به بخش های دیگر بدن سرایت می کند.
علائم عفونت رحم معمولاً شامل درد در قسمت تحتانی شکم یا لگن، تب (معمولاً 1 تا 3 روز پس از زایمان)، رنگ پریدگی، لرز، احساس کلی بیماری یا ناراحتی و اغلب سردرد و از دست دادن اشتها است. ضربان قلب اغلب سریع است. رحم متورم، حساس و نرم است. به طور معمول، ترشحات بدبویی از واژن وجود دارد که مقدار آن متفاوت است. ترشح ممکن است حاوی خون باشد یا نباشد. اما گاهی تنها علامت تب خفیف است.
هنگامی که بافت های اطراف رحم آلوده می شوند، متورم می شوند و باعث ناراحتی قابل توجهی می شوند. زنان معمولاً درد شدید و تب بالایی دارند.
برخی از عوارض شدید ممکن است رخ دهد اما نه اغلب. آنها شامل موارد زیر است:
- التهاب غشاهای پوشاننده شکم (پریتونیت)
- لخته شدن خون در وریدهای لگن (ترومبوفلبیت لگن)
- لخته خونی که به ریه می رود و شریان را در آنجا مسدود می کند (آمبولی ریه)
- سطوح بالای خون مواد سمی (سموم) تولید شده توسط باکتری های عفونی که منجر به سپسیس (عفونت در سراسر بدن) یا شوک سپتیک می شود.
- آبسه در لگن
- در سپسیس و شوک سپتیک، فشار خون به شدت کاهش می یابد و ضربان قلب بسیار سریع است. آسیب شدید کلیه و حتی مرگ ممکن است منجر شود.
- آبسه در لگن ممکن است مانند یک توده قابل لمس باشد یا باعث تب و درد شکم شود.
این عوارض نادر هستند، به خصوص زمانی که تب پس از زایمان به سرعت تشخیص داده شده و درمان شود.
از کجا بفهمم عفونت رحم دارم
ارزیابی یک پزشک برای عفونت رحم
عفونت رحم ممکن است عمدتا بر اساس نتایج معاینه فیزیکی تشخیص داده شود. گاهی اوقات عفونت زمانی تشخیص داده می شود که خانم ها 24 ساعت پس از زایمان تب داشته باشند و علت دیگری مشخص نشده باشد.معمولاً پزشکان نمونه ای از ادرار می گیرند، آن را آنالیز می کنند (تجزیه ادرار) و برای کشت و بررسی باکتری ارسال می کنند. آزمایش ادرار می تواند به شناسایی عفونت های دستگاه ادراری کمک کند.
آزمایش‌های دیگر به ندرت مورد نیاز است، اما ممکن است شامل کشت نمونه‌ای از بافت برداشته‌شده از پوشش داخلی رحم و آزمایش‌های تصویربرداری، معمولاً توموگرافی کامپیوتری، شکم باشد.
آزمایشات عفونت رحم
- آزمایش مایع از واژن برای عفونت های باکتریایی یا مقاربتی (STIs) مانند کلامیدیا و سوزاک.
- برداشتن بافت از رحم و آزمایش آن برای باکتری (بیوپسی).
- انجام لاپاراسکوپی برای مشاهده دقیق تر رحم.
- آزمایش خون برای بررسی شمارش سفید خون (WBC) یا میزان رسوب گلبول قرمز (ESR). سطوح بالا می تواند نشان دهنده عفونت یا التهاب باشد.
- نگاه کردن به مایع واژن در زیر میکروسکوپ.
برای عفونت رحم چه بخوریم
به دلیل این که اکثر عفونت‌های رحمی، عفونت‌های باکتریایی می‌باشند؛ پزشکان متخصص برای درمان اینگونه از عفونت‌ها اکثر مواقع از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌کنند. تشخیص این که عفونت بر اثر کدام یک از انواع باکتری‌ها ایجاد شده است بسیار مشکل می‌باشد. بنابراین در این مواقع پزشکان از دو نوع آنتی‌بیوتیک برای درمان بیمار تجویز می‌کنند، تا درمان عفونت رحم افراد به طور کامل برطرف شود.
بعد از شروع فرآیند درمان که با استفاده از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها صورت می‌گیرد، از بین رفتن نشانه‌های عفونت امکان پذیر می‌باشد؛ اما نباید منجر به قطع کردن مصرف داروها شود. اگر درمان عفونت رحم به صورت نیمه تمام باشد، ممکن است بهبودی کامل اصلا صورت نگیرد و یا به تعویق بیفتد. در اکثر مواقع عفونت مجدداً باز خواهد گشت.
پزشک متخصص برای بیمار آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی تجویز می‌کند که در این شرایط باید فرد در بیمارستان بستری شده و از این آنتی بیوتیک‌ها استفاده کنند.
در برخی شرایط خاص پزشک نمی‌‌تواند آنتی‌بیوتیک تجویز کند. اگر فرد به دلیل بیماری خاص و یا بارداری قادر به مصرف انواع قرص‌های آنتی‌بیوتیکی نباشد و یا کیست و انواع ورم ها در ناحیه لگن فرد وجود داشته باشد، این افراد برای درمان بهتر و موثرتر باید به بیمارستان مراجعه کنند. به این دلیل که نمی‌توانند از قرص‌های آنتی‌بیوتیک استفاده کنند.
در نتیجه بهترین راه برای درمان عفونت رحم مراجعه به پزشک و انجام آزمایشات می باشد، که در نتیجه این رفتار تشخیص دقیق و دریافت درست از بهترین قرص برای عفونت رحم توسط پزشک صورت می گیرد. از جمله آنتی بیوتیک های متداول برای درمان عفونت‌های باکتریایی که به صورت قرص، شربت و حتی شیاف‌های مخصوص واژن استفاده می‌گردند، مترونیدازول است.
علاوه بر مترونیدازول گاهی قرص و یا کرم‌های واژینال کلوتریمازول و همچنین نیستاتین، کپسول‌های فلوکونازول و کرم واژینال میکونازول اشاره کرد.
قرص عفونت رحم
بهترین قرص برای درمان عفونت رحم که خیلی از پزشکان آن را تجویز می‌کنند، قرص مترونیدازول و سفیکسیم است. این قرص‌ها تا حد زیادی ترشحات واژن و عفونت را کنترل می‌کنند. در کنار آن یک قرصی به نام فلوکونازول هم است که با نسخه پزشک قابل خریداری است و برای عفونت‌های قارچی هم استفاده می‌شود و به شدت موثر است. باید دید که شما جزو کدام دسته از افراد هستید و کدام قرص برایتان بهتر جواب می‌دهد.
